In Memoriam

Sammy kwam een maand na mijn Old English Sheepdog teefje Lilly (2000-2010), die aan kanker stierf, bij ons.
Sommige mensen huiveren bij deze gedachte. Ik wil daar kort op ingaan. Iedereen die al vele jaren met honden heeft geleefd, zal dit begrijpen, ook al was dit moment te dichtbij voor mij om een kleine puppy op te nemen. Ik had het verdriet nog niet kunnen verwerken. Pas vandaag, want Lilly vergezelde me door een turbulent privéleven. Bij haar vond ik rust en stabiliteit, zij was mijn zielhond.
Nu terug naar onze kleine nieuwe aanwinst, die ook een grote wens was van mijn partner in die tijd en nu echtgenoot.
Hij heeft zelf nog nooit een hond gehad.
Zo gebeurde het dat precies één advertentie en de foto's van de aangeboden puppy's in de krant hem overtuigden. Hij, zeg ik met nadruk, omdat ik eerst wat internetonderzoek heb gedaan om meer te weten te komen over het ras "Australian Shepherd".

Natuurlijk hebben we een fokker van dit ras in de buurt bezocht en ja, die had destijds ook pups.
En nee, ik kon nog steeds niet wennen aan het idee mijn hart te openen voor zo'n klein wezen, zelfs als een klein meisje me zo trouw van beneden aankeek, naast me ging zitten en het leek bijna alsof ze vertelde me:,
"Neem me alsjeblieft mee".
We reden naar huis met tranen in onze ogen en zonder pups. Nee, op dit moment zeker geen meisje.
De dagen daarna had ik tijd om meer onderzoek naar het ras te doen.
Op een gegeven moment zei mijn man dat we in het weekend weer puppy's wilden zien richting Bielefeld. Zo gezegd, zo gedaan, ook al wilde ik nog steeds geen puppy, want de pijn van het verlies van mijn Lilly was nog te sterk.
Maar alles pakte heel anders uit dan oorspronkelijk de bedoeling was. Zes kleine 9 weken oude Black / tri schoten door de tuin. De ouderdieren zijn totaal lief en evenwichtig.
Onze Sammy reed naar zijn nieuwe huis.
Een ontroerende, vertrouwelijke, lieve kerel met allerlei grappen in zijn hoofd.
SAMMY JOE
Net als hij, vol leven, hoort een gezonde pup te zijn!

De mogelijkheden om een breed scala aan sportactiviteiten aan te pakken met een Australian Shepherd en hoe sterk ze zijn
"Will to please" hebben ons ook overtuigd als het gaat om racebeslissingen. We zijn niet meer de jongste, maar wel heel sportief. Voor mij, die jaren eerder Bobtails runde, was het in het begin een verandering. Deze vrij gezellige Bobtail, zelfs als ze tot de hoedende honden behoren zoals de Australian Shepherd, was vrij moeilijk om enthousiast te worden over sportactiviteiten. Ik kon heel snel vriendschap sluiten met Sammy en zijn eigenschappen, omdat ze meer overeenkwamen met mijn aard.

We brachten de eerste twee jaar door met het leren van enkele regels die deel uitmaken van het leven van een roedel.
Correct lopen aan de lijn, veel "zitten, voeten", plus "blijf, sta, hier, terug". Soms was dat echt vervelend en Sammy deed er alles aan om het te vermijden. Hij was succesvol bij meesters, niet zo bij Frauli.
Mhh, dat zou de basis moeten zijn voor een regelmatig roedelleven en dus moesten we er samen doorheen.
Vandaag kunnen we zeggen dat hij het trouwens geweldig doet. Als het op ondergeschiktheid aankomt, is Sammy bijna een perfecte Aussie. We nemen altijd herhalingen op tijdens het wandelen of sporten.